شرزادِ ناقصه‌گو

ملال، ملال و باز هم ملال. هر چیز جدید، هر کار جدید و بسیاری از آدم‌های جدید، مدتی که بگذرد ملال‌انگیز می‌شوند. ملال گویی طرز نگاه بعضی از آدم‌هاست به همه چیز، نه حسی درونی یا گاه به گاه.